Enno Voorhorst (gitaar) en Mikhail Zemtsov (altviool) - Heerlijke avond in mediterrane sferen

Enno Voorhorst (gitaar) en Mikhail Zemtsov (altviool) - Heerlijke avond in mediterrane sferen

Een greep uit het programma:

Granados - Intermedio; Oriental; Zambra

Albéniz - Mallorca; Asturias

Piazzolla - Histoire du tango (sel.)


Enno Voorhorst

Op zijn veertiende wist Enno Voorhorst al dat hij gitarist wilde worden. In 1987 won hij in Duitsland de eerste prijs op het zevende gitaarconcours te Hof. Daarna volgden nog een aantal prijzen, waaronder in 1992 de Nederlandse gitaarprijs in het Concertgebouw van Amsterdam. In datzelfde jaar won Enno ook de eerste prijs op het Seto-Ohashiconcours in Japan. 

Mikhail Zemtsov

Mikhail Zemtsov is altviolist in het Utrecht String Quartet en sinds 2002 is hij aanvoerder altviolist van het Residentie Orkest. Vanaf 2004 is hij tevens lid van de Artistieke Commissie van dit orkest. Sinds 2010 is hij als docent altviool verbonden aan het Utrechts Conservatorium. Mikhail Zemtsov bespeelt een Daniel Royé-altviool die hij in bruikleen heeft gekregen van het Nationaal Muziekinstrumenten Fonds.

Duo Macondo

Altviolist Mikhail Zemtsov en gitarist Enno Voorhorst troffen elkaar zes jaar geleden en geven sindsdien vele concerten in binnen- en buitenland. Het programma van Duo Macondo wordt gedomineerd door Spaanse en Zuid-Amerikaanse muziek maar bevat ook hedendaags werk. De naam Macondo refereert aan het boek Honderd jaar eenzaamheid van nobelprijswinnaar García Márquez, waarin hij schrijft over de imaginaire stad Macondo. Geboren in Colombia weet Márquez het karakter van Latijns-Amerika als geen ander in z’n verhalen te verweven.



Antonio Ruíz-Pipó - Cancion y danza

De Spaanse componist Antonio Ruíz-Pipó plaatste zichzelf graag in de traditie van illustere voorgangers als Isaac Albéniz en Manuel de Falla. Als kind groeide hij op in Granada, omgeven door de Spaanse flamenco-muziek. Toen zijn vader tijdens de Spaanse Burgeroorlog omkwam, verhuisde de dan driejarige Antonio met zijn familie naar Barcelona. Daar studeerde hij later bij Alicia de Larrocha en vervolgens in Parijs bij Alfred Cortot en Jean Français. Zijn composities zijn sterk verankerd in de Spaanse traditie, maar verraden ook invloeden van Stravinski en Bartók. Het bekendst werd Ruíz-Pipó met zijn gitaarcomposities, zoals Cancion y Danza die hij in 1958 schreef.

Enrique Granados - Andaluza, Intermedio, Oriental en Zambra

De dansen ‘Andaluza’, ‘Oriental’ en ‘Zambra’ komen uit Granados’ beroemde 12 Danzas españolas. Amper 23 jaar oud vestigde Enrique Granados met dit op volksmuziek geïnspireerde meesterwerk zijn naam als componist en pianist. De musicoloog Felipe Pedrell vormde de aanjager tot deze set van twaalf pianostukken. Pedrell had in de jaren daarvoor pionierend onderzoek gedaan naar volksmuziek op het Spaanse schiereiland.

‘Andaluza’ dankt zijn naam aan verschillende traditionele Andalusische dansen, zoals de malagueña en de fandango. ‘Oriental’ is een langzame dans in driekwartsmaat. Trillers en aan de toonsoort d-mineur toegevoegde ‘vreemde’ noten geven het stuk een exotisch tintje. ‘Zambra’ tot slot grijpt terug op Spaanse zigeunermuziek.

De 12 Danzas españolas vormden de toeleidende weg naar Granados’ bekendste pianowerk Goyescas, geïnspireerd op schilderijen van Francisco Goya. Verschillende melodieën uit deze pianosuite kregen op hun beurt weer een plek in Granados’ opera Goyescas, waaruit Enno Voorhorst en Mikhail Zemtsov de ‘Intermedio’ spelen.

Isaac Albéniz - Mallorca en Asturias

Wat we nu als ‘Asturias’ kennen is ongetwijfeld een van de bekendste stukken van Isaac Albéniz. Oorspronkelijk droeg het stuk de titel ‘Leyenda’ (Legende) en vormde het openingsdeel voor de driedelige pianocyclus Chants d’Espagne. Na de dood van Albéniz in 1909 publiceerde een Duitse uitgever het stuk als ‘Asturias’ en voegde het toe aan de Suite españole. Anders dan deze nieuwe titel suggereert, baseerde Albéniz zich in dit stuk op de flamenco-traditie en niet op volksmuziek uit Noord-Spanje. ‘Mallorca’ schildert, in de woorden van gitarist John Williams, “een mysterieus en adembenemend eiland met Moorse invloeden.”

Olivier Messiaen - Louange à l'Éternité de Jésus

‘Louange à l'Éternité de Jésus’ is het vijfde deel uit Olivier Messiaens Quatuor pour la fin du temps dat hij componeerde tijdens krijgsgevangenschap in een Silezisch kamp gedurende de winter van 1940-41. Messiaen moest het als geïnterneerde doen met wat er voorhanden was: een klarinet, viool, cello en piano. Het werd een van Messiaens bekende stukken. ‘Louange à l'Éternité de Jésus’ wordt vaak afzonderlijk uitgevoerd. De muziek voor dit stuk nam Messiaen over uit een eerdere compositie: ‘Oraison’ uit Fête des belles eaux.

Astor Piazzolla - Histoire du tango

Astor Piazzolla zou je met recht de Argentijnse Bartók kunnen noemen. Hij hield zich uitputtend bezig met de tango, de nationale volksdans van Argentinië. Zoals Bartók de volksmuziek in gestileerde vorm van het platteland naar het concertpodium bracht, zo haalde Piazzolla de tango uit de danslokalen naar de concertzaal. In zijn vierdelige suite Histoire du tango schetst hij die ontwikkeling. De delen 'Bordel 1900', ‘Café 1930’ en ‘Nightclub 1960’ geven de stand van de tango weer in die desbetreffende jaren. Piazzolla schreef het werk oorspronkelijk voor fluit en gitaar (de traditionele tango-instrumenten vóór de komst van de bandoneon). Tijdens dit concert klinkt de versie voor altviool en gitaar.

Mikhail Zemtsov: “Voor mij is de klank van de altviool heel ontroerend.”
“Gitaar en altviool mengen op een bijzondere manier”, vindt Mikhail, “Het register is hetzelfde, maar de klankproductie is verschillend. Daardoor krijg je een bijzonder klankeffect. Het smelt prachtig samen.” (Lees het interview met Mikhail Zemtsov.)

Beluister Enno Voorhorst en Mikhail Zemtsov in Piazzolla's 'Nightclub 1960'






Edesche Gitaarrecitals gitaar Zuid-Amerika altviool Spanje Antonio Ruiz-Pipó Olivier Messiaen Enrique Granados Astor Piazzolla Isaac Albéniz
zaterdag 4 maart 2017, 20:00 uur

Gitarist Enno Voorhorst en altviolist Mikhail Zemtsov bezorgen u een heerlijke avond in mediterrane sferen. Ga mee naar het zinderende Spanje van Albeniz en Granados. Ook de Argentijnse tango ontbreekt niet. Van Astor Piazzolla drie delen uit 'L'Histoire du tango'! Als serene tegenhanger van alle ritmische feestvreugde spelen Enno en Mikhail het verstilde 'Louange à l'Éternité de Jésus' van Olivier Messiaen.

Waar en wanneer

Aanvangstijd:
zaterdag 4 maart 2017, 20:00 uur

De Edesche Concertzaal. Ongehoorde akoestiek, intieme schoonheid, een prachtige Bösendorfer Imperial concertvleugel en de allerbeste musici. De Edesche Concertzaal is ongesubsidieerd en wordt mede mogelijk gemaakt door DagjeWeg.NL.

  • Online veel betalingsmogelijkheden;
  • Podium Cadeaukaart OK, ook online;
  • Koffie, drankjes inbegrepen;
  • Garderobe inbegrepen;
  • Luxe programmamagazine inbegrepen;
  • Gratis en betaalde parkeermogelijkheden in de nabije omgeving;
  • Subsidievrij en onafhankelijk. Sponsor: DagjeWeg.NL;
  • NPO Radio 4 zendt regelmatig uit vanuit de Edesche Concertzaal. Luister opnieuw naar bv. IKFE 2017 en IKFE 2018 of Brodsky Quartet;
  • Op een bezoek aan de Edesche Concertzaal zijn de algemene bezoekersvoorwaarden van de VSCD van toepassing.

Edesche Concertzaal

Amsterdamseweg 9, Ede

Routebeschrijving: Auto Openbaar vervoer