Verhalenvertellers als Atahualpa Yupanqui vormen de inspiratiebron voor dit bijzondere recital waarin de Uruguayaanse gitarist Gustavo Pazos een muzikaal zelfportret schetst met eigen composities, opgedragen aan de natuur, zijn kinderen en zijn vader. Hij vertelt over de zwarte aarde, de vrolijke maan en over Caraguatá, de streek die vernoemd werd naar de distel die de velden bevolkt en waar de leegte en de verstilling het leven bepalen.
Heinze (1943-2005)
Tríptico Argentino
gitaar
Gustavo Pazos Conde
- I. Preludio
- II. Vidala
- III. Ritmo Trunco (chacarera)
Heinze (1943-2005)
Campos de la Tarde (estilo)
gitaar
Gustavo Pazos Conde